Pilav

Pilav İran'ın bütün şehirlerinde - özellikle pirinç tarlalarının bulunduğu Hazer Denizi kıyılarında yer alan bölgelerde - yaşayan halkının ana yemeklerinden biri ve olmazsa olmazlarındandır.

Pirincin suda haşlanmış hali olan pilav; H.10.Y.yılın başlarından günümüze kadar ulaşan, kabul törenlerinde sunulan çeşitli saray pilavlarının vasıflarını içerdiği eski mutfak risalelerde adı geçen en eski yemeklerdendir. Genelde pilava biraz yağ veya tereyağı ilave edilir.

Pilav hem sade şeklinde hem de nohut, bakla, yeşil mercimek gibi  baklıyat ya da dereotu, lahana, yeşil fasulye gibi sebzeler ve kuru üzüm, vişne, kramberi (diken üzümü) gibi bazı meyvelerle bir karışım halde servis edilir.

pilavın sade şeklinin genelde yanında ya kebaplar ve İzgaralar ya da türIüler (katıklar) la birlikte servis edilir. Sade pilav iki tarzda yapılır. Ya suda haşlanır ki buna "Pilav" veya  "Kete Pilavı" denir. Ya da suda biraz haşlandıktan sonra suyu süzülür ve deme konur. Bu tarzda pişirilen pirince "Çilav" denir.  Her iki tarzda da pilava az miktarda yağ veya tereyağı ilave edilir.

Bazı karışımlı pilavlar:

Kuru sarı bakla ile kızarmış soğanla yapılan Demi bakla veya Dempuhtek

Yeşil bakla ve dereotu ile yapılan Baklalı Pilav

Domates suyunun içinde olduğu İstanbul Pilavı

Kramberinin pilavın üzerine serpildiği Kramberi Pilavı

Erişte ile yapılan Erişteli Pilav

Şekerli suda haşlanan rendelenmiş havuç ve turunç kabuğu artı fıstık ve badem kırıntılarının pilavın üzerine  serpildiği Tatlı Pilav