Keçecilik

Keçe yünden üretilen geleneksel bir nevi mefruşattır. En basit mefruşat çeşidi olan keçe özel bir cihazla dokulur. Keçecilikte aslında yünün rutubet ve baskı neticesinde liflerinin iç içe girebileceği doğal özelliğinden yararlanılır.

İran'ın farklı bölgelerdeki keçelerinin her birisinin, doğadan aldıkları renkler ile soyut ve sembolik şekilleriyle bizim anonim kültürümüzün bir kısmını oluşturmakla birlikte mühürlenmiş gizemleri vardır.

Geçmişte zor şartlarda üretilen keçe Asiya'da özellikle İran'da elbise,külah, çadır ve mefruş olarak kullanımı vardı. Günümüzde İran'da hala hiç bir değişiklik yapılmadan aynı eskisi gibi ve geleneksel şekilde üretilmekte olan keçe usta sanatkarların tasarladıkları nakışlar ve güçlü elleriyle hayat buluyor.

Keçecilik işlemi genellikle keçecinin tartılı ve ritimli el ve ayak hareketleri ile latif ve güzel şarkılar okumasıyla birlikte yapılır. İran'ın çeşitli bölgelerinde neredeyse ayı yöntemlerle üretilen keçenin günümüzde de çeşitli kullanımları vardır. Örneğin Türkmen göçebeleri  keçeyi genelde kulübelerinin ahşaptan yapılmış iskeletini ve tavanlarını kaplamak, nakışlı ve kaliteli keçeleri de kulübenin zeminini mefruş etmek için kullanırlar.

Günümüzde İran'ın çeşitli mıntıkalarında üretilen keçe ürünleri en çok paspas, yer döşemesi ve keçe kıyafetleri olarak kullanılmaktadır.

İran'da Keçeciliğin en çok yaygın olduğu yerler; İsfahan, Bahtiyari bölgesindeki Brucin, Kirmanşah bölgesindeki Kasr-ı Şirin, Ser-i pul-i zehâb, İslam abad-i garb ve Kerend, Ali abad-ı Ketul, Günbed-i Kavus, Kelale, Gülistan bölgesindeki Ak kala, Mazenderan bölgesi, Simnan bölgesi, Horasan bölgesindeki Sebzevar ve Kuçan, Luristan bölgesi ve Türkmen Limanı gibi bölgeler, şehirler ve köylerdir. Bunların arasında Türkmen keçeleri nakışları ve desenlerinin çeşitliliği ve çokluğu açısından ülkenin geleneksel sanatlarında var olan en iyi nakışları arasında yer almaktadır.