Keçe Kilim Dokumacılığı

Palaza benzer ancak palazdan daha ince olan yün ve keçeden dokulan keçe kilim mefruşat çeşilerinden biridir. Genelde Pürüzsüz olduğu için önlü arkalı olarak kullanılabilen keçe kilim rengarenk ve zarif yün veya pamuk iplikler bazen de ikisinin karışımı ile dokulur.

Göçebe hayatı yaşayan insanlara keçe kilim olmazsa olmazlardan ve kürsülerin üstüne sererek soğuktan korunmak için hayatlarının bir gereksinimidir. Keçe kilim ayrıca sıcak tutmak için hırka olarak da kullanılır. Bazı köylü aileler onu gelin cehizinin içinde de bulundurur. Hatta yıllarca aileler tarafından değerli bir yadigar olarak korunur.

Keçe kilimin dokusu kilimle hemen hemen aynıdır. Tek farkı keçe kilimin dört parça şeklinde dokulması, dokulduktan sonra birbirine dikilmesidir.

"Çiçkele"adyla bilinen keçe kilim, çizgili renkler içindeki eşkenar dörtgen rengarenk nakışlarıyla en meşhur keçe kilim çeşididir.

Eski zamanlardan itibaren yaygın bir şekilde keçe kilim dokumacılığıyla uğraşan göçebe aşiret tâifeleri ve köylüler hala eski adetleri üzerine kış yaz her mevsimde mümkün olduğu her yerde tabureye benzer özel tezgahlarını kurup keçe kilimlerini dokurlar. Oldukça yaygın el sanatlarından biri olan bu keçe kilim dokuma adeti İran'ın hemen hemen bütün köylerinde yaygındır.

Keçe kilim Mazenderan, Azerbaycan, Kirmanşah, Kürdistan, Hemedan, Lüristan ve Fars bölgelerinde oldukça yaygın el sanatlardan biridir. Ancak Urâmân ve Selâs Baba Cani köylerinde kadınlar tarafından dokulan keçe kilimlerin çeşitli nakışları ve kaliteleri açısından eşi benzeri az bulunur.